Homepage
Login
Profile
BookClubs
dmBox
Read Ebook: Het vroolijke leven by Kloos Reyneke Van Stuwe Jeanne
Font size:
Background color:
Text color:
Add to tbrJar First Page Next Page Prev Page
Ebook has 898 lines and 27088 words, and 18 pages
--Ja, maar, h?, als ik je inviteer op p?t? de foie gras.... en sardines in tomatensaus.... h??
--Zit 't er zoo aan?
--Nog niet, maar jij leent me wel 'n rijkspop.
--Ik?!
--Ja, jij, knipoogde Max. Toe, boy, terwijl ik me aankleed, ga jij nou even naar Botter, je weet wel, en haal de dingen, en vergeet niet 'n paar broodjes, geraspte broodjes....
--Ben je goed wijs?
--Ga nou, als je terug-komt zal 'k je alles vertellen. Ga nou, ik ontbijt anders alleen maar met 'n kop chocola, ik wil 't d'r nou 's van nemen. Je zal ophooren, zeg. 't Is voor jou ?ok voordeelig, daarom bewijs me voor 't laatst 'n liefdedienst, en haal de p?t?.
--Je hebt toch geen erfenis gekregen, die je met mij wil deelen?
--Mieux que ?a.
Robert stond nog besluiteloos bij de deur. Uiterst nieuwsgierig was hij, want hij geloofde nu toch niet meer, dat Max ziek of krankzinnig moest zijn. Hij zag veel te helder en te vergenoegd uit zijn oogen, zijn bewegingen waren veel te energiek en te krachtig. Wat was dat gezicht veranderd; hoe stond het pijnlijk en somber en lusteloos gisteren nog,--en nu straalde het, str??lde het letterlijk.
--Zeg 't me nou eerst.
--O, god, nee man, 't is 'n heel verhaal. Ga nou, ik ben dadelijk klaar.
Toen Robert terug-kwam, en naar Max' tevredenheid de boodschappen punctueel had verricht, beval Max, dat er eerst zou ontbeten worden, voor hij begon te vertellen.
--Ik heb zoo'n allemachtige honger, zeg, ik zou nu toch niet kunnen praten.
Zij aten. Max smeerde de p?t? dik op het open-gesneden broodje, en keek Robert van tijd tot tijd aan met veelzeggend-ondeugenden blik. Ja, jong, als je 't hoort! als je 't hoort! Zeg, jij kan je journalisten-baantje d'r dan ?ok wel bij neerleggen, hoor. Jij ben ook 'n knappe kerel.
--Ja, god, ja, ik heb goed genoeg m'n verstand, maar....
--Dat bedoel ik niet, ik bedoel je uiterlijk.
--M'n uiterlijk?
Max barstte bij het zien van zijn vriend's onthutst gezicht in zoo'n dollen schaterlach uit, dat hij niet tot bedaren kon komen, totdat hij zich bijna verslikte; toen kalmeerde hij.
--Ja, nou begrijp ik d'r niks meer van.
--Hoeft ook niet. Wacht maar, je zal 't nou gauw hooren. Hij liet het laatste restje tomatensaus op zijn broodje druppelen, at het op, en zei:
--Ziezoo. Nou nog 'n sigaret, en ik ben je man. Merci, zei hij, en nam een sigaret uit Robert's aangeboden koker. Nou nog 'n vlammetje....
Hij plofte in zijn matten stoel, leunde gemakkelijk daarin, en sloeg de beenen over elkaar.
--Nou moet je goed luisteren, zeg, en al je aandacht....
--Ja, schiet maar af.
--Nou, ik moet je dan zeggen, dat 'k al 'n heele poos beu ben van dat beroerde, verdoemde leven, dat 'k dag aan dag moet leiden. Ik heb me kop te barsten gedacht, om iets te vinden....
--Nou ja.
--Dat interesseert je niet, h?? Maar dat is anders juist 't interessantste. Enfin. Nou, ik h?b wat bedacht.
--Zoo?
--Ja. Ik ga 'n tijdschrift oprichten.
--Jij? 'n Tijdschrift? Nou, dat is 'n h??l nieuw idee. 'n Tijdschrift!
--Maar wat voor een! 'n Heel nieuw idee is 't, daar heb je gelijk in, absoluut nieuw, gloednieuw, oorspronkelijk, origineel....
--Ga voort.
--'n Tijdschrift voor dames.
--Phh! d?t is werkelijk iets nieuws.
--'n Verdomd goed idee! riep Robert, enthousiast, en sloeg zich op zijn knie.
--Zie je nou wel?
--Ja, je haar is wel wat wit, maar je bent toch 'n "aardige" jongen. En je teekent je stukken: Robert Roodhaar. Dat staat pikant.
Robert moest lachen.
--'t Is 'n kranige inval.
--Valt Sneeuw d'r dan buiten?
--Sneeuw .... 't is zoo'n geestige vent.... die kan ik niet missen. Nee, die moet meedoen. Dan dient hij maar als repoussoir voor de anderen.
--En de uitgever?
--Ik heb gedacht over Wouters. Dat is 'n eerlijke, soliede, joviale kerel.
--Maar heeft geen geld.
--Ik help 'm d'r boven op. Hij verdient 't. We gaan zoometeen dadelijk met 'm spreken. En zeg, dan huren we 'n nette verdieping af voor bureau; ik heb m'n priv? kantoor.... En we zullen allerlei wedstrijden verzinnen: 'n schoonheidswedstrijd, 'n wedstrijd in 't liefdesbrieven schrijven.... en houden dan plechtig prijzenuitdeeling....
--En je kan picnics organiseeren, en bals....
--O, j?, 't maakt ?clat! We gaan nu dadelijk 't bekend maken, en adverteeren, dat er n? al ingeschreven kan worden, dan weten we, met hoeveel abonnementen we beginnen, begrijp je?
--En de titel?
--De titel weet ik ?ok al. 'n Prachtige. Ik zal je zeggen, hoe ik d'r aan gekomen ben. Door die ellendige geschiedenis van Marceline Kam en die Spaansche schilder.
--O, die weg-geloopen is met die schilder?
Add to tbrJar First Page Next Page Prev Page