Read Ebook: Lord Lister No. 0394: Het einde van Irwin Stanley by Blankensee Theo Von Hageman Felix Leonard Felix Matull Kurt
Font size:
Background color:
Text color:
Add to tbrJar First Page Next Page Prev Page
Ebook has 622 lines and 21303 words, and 13 pages
Deze wachtte tot er niemand in de omgeving meer te zien was, keek toen den reus en zijn derden metgezel, een jonge man met een vroolijk rond gelaat en blauwe oogen met een zonderlingen glimlach aan en zeide:
,,Daar zijn wij!"
,,Ja, op vijftig kilometer afstand van New-York, nadat wij tien uren geleden bij Londen opstegen," antwoordde de jonge man. ,,En waarvoor dit alles? Om niets, wij kwamen juist een half uur te laat en op dit oogenblik heeft je doodsvijand, Irwin Stanley, de meester van het Genootschap van den Gouden Sleutel, zich al opgelost in de misdadigerswereld van New-York."
John Raffles, want graaf Palmhurst was inderdaad niemand anders dan de befaamde Gentleman-Inbreker, antwoordde niet aanstonds, maar stond in diep gepeins verzonken, terwijl hij zich langzaam van zijn zwaren pelsjekker ontdeed.
Toen zeide hij:
,,Het is waar, onze overtocht is in zooverre vruchteloos geweest, dat wij juist New-York bereikten, toen het kleine stoombootje de reizigers van de Mauritania van Ellis Island naar New-York overbracht, van hetzelfde schip, waarmede die schurk van een Stanley de vlucht nam, juist toen wij op het punt stonden, eindelijk de politie op het spoor te brengen van den gevaarlijksten misdadiger, die er in vele tientallen jaren geleefd heeft."
,,Hij had allang aan den galg moeten bengelen, Mylord," liet de zware stem zich hooren van den reusachtigen metgezel van Raffles.
,,Ik ben het volmaakt met je eens, Henderson," hernam Raffles droogjes. ,,En dat zou hij ook al gedaan hebben, als men hem maar had kunnen vatten. Maar reeds vele weken achtereen voer ik strijd met dezen man, met dien sluwen aanvoerder van de grootste misdadigersorganisatie, welke ik ken en in dien betrekkelijk korten tijd is hij mij reeds herhaalde malen ontsnapt."
,,En daarbij heb jij zelf, Raffles, ettelijke malen in gevaar verkeerd, door den ellendeling te worden vermoord, en alles wel beschouwd, heb je het slechts aan Eleonora Manoury te danken, dat je nu nog leeft."
,,Dat zal ik ook nimmer vergeten, Charly, wees daar maar zeker van," hernam Raffles kortaf.
,,Dat heb je immers al getoond, door ook haar eenige malen te ontrukken aan de wraakzucht van den man, die haar in het verderf had gestort, en haar tot een misdadigster had gemaakt," hernam Charly Brand, de trouwe metgezel van den Grooten Onbekende, en die hem ook thans hierheen vergezeld had om deel te nemen aan de jacht op Irwin Stanley, den vierden meester van het Genootschap van den Gouden Sleutel, welks drie vorige aanvoerders allen door toedoen van John Raffles hun leven van misdaad en moord met den dood hadden geboet.
In een lange reeks gevaarvolle avonturen had Raffles zich met dezen nieuwen tegenstander gemeten, en het was al heel spoedig gebleken, dat de Gentleman-Dief en Irwin Stanley wat sluwheid en dapperheid betreft aan elkander gewaagd waren.
Maar een ding had Raffles op zijn vreeselijken vijand voor, van Irwin Stanley was de identiteit bekend, zijn signalement was thans over de geheele wereld verspreid, en van zijn vermommingskunst had Raffles geen grooten dunk, terwijl hijzelf voor zijn vijand een raadselachtig wezen moest zijn, van wiens waren naam of verblijfplaats Stanley niets kon weten.
Raffles had ten slotte de voormalige minnares van Stanley aan diens invloed weten te onttrekken, en deze vrouw was het geweest, die hem had medegedeeld, dat Stanley naar Amerika de wijk had genomen, om zich aan de wrekende hand van de Engelsche justitie te onttrekken en zich te voegen bij zijn makkers in Amerika, waar het zeker lang niet zoo gemakkelijk zou zijn, hem terug te vinden.
Helaas had de jonge, ongelukkige vrouw Raffles deze mededeeling pas kunnen doen, nadat er reeds zes dagen verstreken waren sedert het vertrek van de Mauritania, met welk vaartuig de meester naar New-York was vertrokken, en hoewel Raffles zich gehaast had de politie te waarschuwen, die draadloos verbinding had trachten te krijgen met de Mauritania, was hij er op deze wijze niet in kunnen slagen den misdadiger onschadelijk te maken, daar op de een of andere geheimzinnige wijze de draadlooze aansluiting verbroken was, en er bleef nu niets anders over, dan in allerijl met de wonderbaarlijke vliegmachine, die aan het schrandere brein van Raffles ontsproten was, de Mauritania na te gaan.
Wij zagen reeds met welken uitslag, de vliegmachine bereikte New-York een uur te laat, juist toen de reizigers aan wal werden gebracht.
DE JACHT NEEMT EEN AANVANG.
Ongeveer een half uur nadat de vliegmachine op het weiland was neergestreken, verlieten John Raffles, Charly Brand en James Henderson, de trouwe chauffeur, een man van ontzaglijke lichaamskracht, de loods, waar de vliegmachine was ondergebracht, en waarvan Raffles de deur zorgvuldig sloot.
De drie mannen hadden hun zware vliegkleederen verwisseld tegen andere kleedingstukken, en de gewaande graaf Palmhurst zag er nu ook inderdaad uit als een Engelsche graaf, die over een zeer groot vermogen te beschikken heeft en die in gezelschap van zijn secretaris en zijn bediende voor zijn genoegen reist.
Henderson droeg een groot valies, de secretaris droeg een kleiner en mijnheer de graaf droeg natuurlijk in het geheel niets.
Het drietal bereikte spoedig den breeden straatweg, die naar Cedar Creek voerde, en besteeg daar een van de electrische treinen, die meestal uit twee motorwagens bestaan, en die thans om het half uur reden, ofschoon zij in den drukken seizoentijd iedere vijf minuten van en naar New-York zouden vertrekken.
Een uur later hadden zij de wereldstad bereikt, en voor het station namen zij een huurauto, die hen naar het Astor-Hotel bracht.
Het reisseizoen zou pas over een maand aanbreken, en zoo viel het hen niet al te moeilijk een paar vertrekken op de eerste verdieping van het geweldig groote, weelderig ingerichte hotel te krijgen.
Het liep reeds naar dinertijd, en een half uur later zaten Raffles en Charly tegenover elkaar in de groote eetzaal aan een tafeltje voor twee personen.
Nadat de kelner, die de bestelling had opgenomen, zich weder verwijderd had, begon Raffles:
,,Ik behoef je natuurlijk niet te zeggen, Charly, dat ik er niet aan denk, aanstonds weder rechtsomkeert te maken, zonder zelfs een poging te hebben gedaan, het spoor te hervinden van den man, die mij naar het leven staat, die zeker geen seconde zou aarzelen, mij te dooden, als hij er slechts de gelegenheid toe had, en overtuigd was, dat hij John Raffles weer in handen had gekregen."
,,Ik begrijp, wat je bezielt, Raffles, en toch moet ik vreezen, dat het onmogelijk zal blijken, Stanley in deze wereldstad terug te vinden."
,,Niets is onmogelijk, Charly, voor den man, die bezield is met een vasten wil om het doel te bereiken, dat hij zich gesteld heeft," hernam Raffles en zijn grijze oogen schitterden. ,,Je kunt het toch niet vergeten zijn, dat het mij hier ongeveer een jaar geleden, in dezelfde stad gelukt is, het raadsel op te lossen van Moloch, den aanvoerder van de bende van het Kwade Oog. De politie zat toen met de handen in het haar, zooals je je wel zult herinneren, niemand had er het flauwste begrip van, wie die geheimzinnige Moloch toch wel kon zijn, en niettemin hebben wij het ontdekt."
,,Jij, Raffles, jij alleen," weerde Charly af. ,,Wij waren slechts je gewillige werktuigen, Henderson en ik, maar jij was het denkende hoofd, jij was de man, die tenslotte den Moloch ontmaskerde, de geheele deftige wereld van New-York versteld deed staan, toen je onomstootelijk bewees, dat niemand anders dan de neef van den staalkoning Peter Vandijke de langgezochte aanvoerder was, en ten slotte de bende van het Kwade Oog vernietigd hebt."
,,Wat dit laatste betreft, Charly, neen, ik vrees dat dit niet zoo is. Hoe zou men ook een bende kunnen vernietigen, wanneer men niet alle leden voor hun leven in de gevangenis opsluit, of hen opknoopt, of op den electrischen stoel zet? Al waren er maar twee over gebleven, dan zouden die voldoende zijn geweest, om de kern te vormen van een nieuwe bende misdadigers, die al heel snel in macht zou zijn toegenomen. Het is je natuurlijk evenmin als mij ontgaan, dat in de laatste weken tot zelfs de Europeesche bladen weder volstaan met berichten omtrent tallooze misdaden, die hier te New-York op klaarlichten dag soms worden bedreven, en die voor het meerendeel met moord gepaard gaan. Welnu, ik voor mij ben er vast van overtuigde, dat hier opnieuw een duistere macht aan het werk is, die al die misdaden bestuurt."
,,Geloof je waarlijk?" riep Charly verschrikt uit.
,,Ik ben er vast van overtuigd."
,,Maar ik heb toch nergens gelezen, dat de bedrijvers van die misdaden als het ware hun visitekaartje achter laten in den vorm van een papiertje, waarop het Kwade Oog stond afgebeeld, of dat zij hun slachtoffers van te voren waarschuwden, door middel van briefjes, die met zoo'n zelfde embleem waren onderteekend."
,,Ik zeg niet, dat het juist het Kwade Oog moet zijn, er is misschien wel een nieuwe misdadigersorganisatie in het leven geroepen. Zij werkt trouwens blijkbaar nog niet lang, en niemand kan zeggen of die nieuwe bende niet even krachtig zal worden, als diegene, welke wij hier met zulk een succes bestreden hebben. Hoe het ook zij, wij zijn hier nu eenmaal, en ik zal niet rusten, voor ik eenig spoor van dien bandiet terug heb gevonden."
,,Het zal moeilijk zijn, Raffles, wij zijn hier niet in Londen, en wij hebben hier lang niet zooveel gemakkelijke gelegenheden om ons te vermommen, zonder dat het gemerkt wordt."
,,Dat zal je wel meevallen, Charly," hernam Raffles glimlachend. ,,Onder in de vliegmachine heb ik onlangs door Henderson een geheime bergplaats laten vervaardigen, en deze bevat op het oogenblik voor elk van ons een drietal vermommingen, kleederen, pruiken en baarden. Ik erken, dat het niet veel is, maar het is toch misschien voldoende om ons van dienst te kunnen zijn."
,,Maar dan zouden wij telkens naar de vliegmachine moeten terugkeeren," riep Charly uit.
,,Niet noodig, Henderson draagt al die dingen in zijn geweldig groot valies bij zich."
,,Wanneer wil je met je onderzoek beginnen?"
,,Zoo spoedig mogelijk, van avond nog."
,,Maar wij hebben in 't geheel geen aanknoopingspunten, Raffles," vervolgde Charly Brand. ,,Wij tasten als het ware in het duister en ik voor mij kan volstrekt niet inzien, hoe wij er in deze reusachtige stad in moeten slagen, het spoor van Stanley te hervinden."
,,Als wij geen aanknoopingspunten hebben, Charly," hernam Raffles bedaard, ,,dan zullen wij ze maken. Je zult je wel herinneren, dat eenige jaren geleden professor Shydrift, die toen de meester was van het Genootschap van den Gouden Sleutel, een zeer handig middel toepaste, om te ontdekken, wie toch wel die lang gezochte Raffles, de Gentleman-Inbreker kon zijn. Hij liet berichten publiceeren omtrent een schatrijken vreemdeling, voorzien van ettelijke juweelen, die te Londen zou komen, in de verwachting, dat Raffles zeker niet zou nalaten, zijn krachten te beproeven op de brandkast van dien veel te rijken sinjeur, en daarin had hij goed gezien, want gezegde Raffles liep blindelings in den val, dien men zoo handig voor hem had opgezet. De rijkaard was een medeplichtige van de bende, en het scheelde toen maar een haar, of er was voor goed een einde gemaakt aan mijn avontuurlijke loopbaan. Welnu, niets belet ons, iets dergelijks hier toe te passen, rekening houdende met de veranderde omstandigheden."
,,Het idee is in beginsel niet kwaad, ik begrijp alleen maar niet, hoe het in de praktijk kan worden toegepast."
,,Dat is het geringste bezwaar. Er zijn middelen in overvloed, Stanley, of in ieder geval een zijner trawanten hier op ons spoor te brengen, maar daarbij zullen wij niettemin aan de winnende hand zijn, daar wij hen lokken en hun bewegingen kunnen volgen."
,,Denk je, dat Stanley hier in dien korten tijd reeds aansluiting gevonden kan hebben bij de misdadigers, die thans New-York onveilig maken?"
,,Thans wellicht nog niet, maar het zal toch zeker niet langer duren dan een paar dagen op zijn hoogst. De schurken hebben een geheim middel, om met elkander in verbinding te komen, nu eens is het een advertentie, die er op het oog heel onschuldig uitziet, en niemands aandacht in het bijzonder zou trekken, dan weer is het een vliegmachine, door een lid van de bende bestuurd, die voor buitenstaanders onbegrijpelijke rookseinen geeft, die mijlen in het rond zijn waar te nemen, of ook wel worden er des nachts, op een vooruit afgesproken plaats vuurpijlen van verschillende kleur afgestoken, die allen hun beteekenis hebben."
,,Indien de politie hier er in zou slagen, Stanley in handen te krijgen, zou de Amerikaansche regeering hem dan uitleveren?"
,,Ja, want de delicten, waaraan die ellendeling schuldig staat, roof verzwaard door moord, laten uitlevering toe, volgens de nieuwe tractaten tusschen Engeland en Amerika gesloten."
,,En denk je dat Stanley voor die misdaden zou worden gehangen?"
,,Zonder den minsten twijfel," antwoordde Raffles, ,,tenminste, wanneer de bewijzen afdoende zijn, en daarvoor zal de politie in Londen wel zorgen."
,,Dan hoop ik alleen maar, dat de politie hier er wat haast achter zet," hernam Charly droogjes.
Add to tbrJar First Page Next Page Prev Page