bell notificationshomepageloginedit profileclubsdmBox

Read this ebook for free! No credit card needed, absolutely nothing to pay.

Words: 30937 in 13 pages

This is an ebook sharing website. You can read the uploaded ebooks for free here. No credit cards needed, nothing to pay. If you want to own a digital copy of the ebook, or want to read offline with your favorite ebook-reader, then you can choose to buy and download the ebook.

10% popularity   0 Reactions

, in de zuivere, luchtige sferen, en v?r beneden de lage vlakte te zien rijzen aan den horizon, en de wolken-stoeten in zoo blanken, heiligen staat, zoo langzaam-verdroomende, zwaar van licht, en het schitterend glanzen van de zee, die w?gdeinst naar verre hemelen!

Het is dan een z??r bizondere ?mkeer in je, of al het verledene van je weggaat, of het daar v?r beneden is gebleven in de hitte en den sleur, of je daar nu heelemaal vrij en onbevangen staat in die allerhoogste regionen, heerlijk herboren, en of alles nu weer opnieuw kan beginnen, een nieuw, jong, krachtig leven in de pure, onbesmette lucht, zoo heel dicht bij den blauwen hemel, nog ver boven de laag-drijvende wolkenpracht over de aarde.

D??rom had ik Rudolf hier gebracht, omdat zijn droef verleden van hem w?g moest gaan, en hij aan een nieuw leven moest beginnen.

Hij zeide een tijdlang niets. Stil staarde hij maar in alle richtingen, naar de bergen, naar de droomende wolken, naar de zee. Hij zag het aan met een weifelende, kinderlijke verwondering, alsof hij het eigenlijk nog niet goed kon gelooven.

De zon begon langzaam op te rijzen achter de Oosterbergen, en de zachtblauwe Penanggoenan in het Westen beefde opeens van een rood-gouden glans. Zachtkens vergleed die gouden lichtschaduw door het parelmoerig waas boven de vlakte, en weldra schitterde ook de Ardjoen? in rossig-guldenen gloed, wijl ijl-fijne, te?re tinten van lichtgroen en dof-purper en vaag-violet trilden om zijn stil in de lucht lijnende contouren. Hij stond daar, doorluchtig en eerwaardig, in den morgen, als de eeuwig-jeugdige, onverwinlijke helden-God, wiens naam hij voert, in vlammend goud gewaad tegen den lichtblauwen hemel.

Daar zei Rudolf ineens, met warme geestdrift in zijn stem, we?r heelemaal de oude enthousiast van vroeger: ,,Henri, ik wist niet dat Indi? z?? mooi was!"

Toen--z?? was hij altijd, ?veral zocht hij naast het heel grandioze en ontzaglijke het uiterst teedere en zwakke,--toen boog hij zich over een bed wilde viooltjes, die heerlijk geurden over het terras.

,,En dan al dat fijne en te?re," zei hij, hardop denkend in zich zelf,--,,al dat zwakke en broze hier midden in dat ontzettend groote en verhevene! Kijk, daar zijn nu toch heusch al mijn lieve, oude bloemen van Holland weer! Waarachtig! Een bed wilde viooltjes! In hoeveel jaren niet gezien! En kijk, hier, reseda's, en h?liotrope, en d??r, hoe is 't mogelijk, hier in Indi?! korenbloemen, en klaver, en kijk eens! een bed met verbena's, en hier blauw-hemdjes, en de echte, groote pens?es ??k al, en d??r waarachtig die mooie monnikskapjes, en de paarse winde, en wat 'n theerozen, wat 'n tinten! Maar waarachtig, daar staan de echte boterbloemen van Holland in 't gras, en daar zie ik een heel bed met madeliefjes! Hoe is 't mogelijk, Henri! Daar is me nu alles zoo maar in??ns terug? En dat in Indi?!"

Ik had er schik in, hem zoo te hooren jubelen. Want dat was de oude Rudolf van vroeger, met wien ik roovertje had gespeeld in de duinen, en die altijd zoo'n echte, gezonde hollandsche jongen was. In Indi? had ik hem nooit weer z?? teruggezien, Het was of er daar altijd een donkere nevel over hem heen was.

En kijk nu toch eens, wat echt kinderlijk en jongensachtig is die groote meneer van nu,--hij is al zes en twintig,--die altijd zoo nijdig en somber kijkt, en die zoo geheele nachten in al die droevige filosofie van de Ouden zit te studeeren, kijk hem nu eens scharrelen tusschen die bloemen!

,,Dat moet Mary zien, kerel, dat moet Mary zien!" roept hij enthoesiast, ,,wat z?l ze blij zijn! Ik ga haar dadelijk halen!"

En daar vliegt de melancholieke dichter van ,,Winter-Bloemen" met groote sprongen, als een wilde schooljongen, het terras over, drie treden tegelijk bij het naar boven hollen, precies zooals ik het hem--lang o! lang geleden!--op kostschool had zien doen, bij den grooten, beslissenden stormaanval op het kamp der Apachen, waarover ik het bevel voerde.


Free books android app tbrJar TBR JAR Read Free books online gutenberg


Load Full (0)

Login to follow story

More posts by @FreeBooks

0 Comments

Sorted by latest first Latest Oldest Best

 

Back to top